Aan het begin van 2022 heb ik voor mezelf de uitdaging gesteld om een boek te lezen uit ieder land van de EU. Het boek moet geschreven zijn in 2000 of later. De oorlog in de Oekraïne heeft mijn gesteldheid zodanig beïnvloed dat ik moeite had om de rust te vinden om een boek te lezen. De laatste tijd is dit weer iets verbeterd, waarschijnlijk door  gewenning aan het zinloze geweld dat nog steeds plaatsvindt. Een weinig relevant gevolg van deze zinloze explosie van geweld is dat ik heb besloten om de Oekraïne het lidmaatschap van de EU is verleend voor deze challenge. Dit betekent wel dat ik een extra boek moet lezen om de EU lees challenge te voltooien. Sinds de vorige update heb ik de onderstaande drie boeken gelezen voor de EU lees challenge:

• België: De opgang van Stefan Hertmans
• Griekenland:  Handschrift van Nikos Panayotopoulus
• Oekraïne: Aleksandra van Lisa Weeda

Laat ik beginnen met de meest recente uitbreiding van de EU: de Oekraïne. Lisa Weeda beschrijft in Aleksandra zowel de tragische geschiedenis van haar familie als van haar thuisland de Oekraïne. Deze geschiedenis bestrijkt de 20e eeuw, wereld oorlogen, Russische revolutie en de regionale afsplitsingen komen aan bod. Het is een geschiedenis van geweld, verdrijving, vlucht en verdeeldheid. Helaas is dit boek nu vreselijk actueel, nu de Russische troepen gewelddadig huishouden in de Oekraïne en hele steden gewoon lijken te vernietigen. Door het lezen van dit boek krijg je iets meer begrip van de geschiedenis van de Oekraïne. Hoe sympathiek het ook lijkt om dit boek te gebruiken voor de challenge, eerlijk is het niet. Eerder heb ik besloten dat de vanuit Roemenië afkomstige, maar in Nederland wonende schrijfster Nausicaa Marbe met haar roman Wachten op het westen niet mee mocht doen. Daarom mag Aleksandra van Lisa Weeda ook niet meedoen in deze challenge voor de Oekraïne. Gelukkig denk ik in Vorosjylovhrad: terug naar de woeste velden van Oost-Oekraïne van Serhij Zadan een goede vervanger gevonden te hebben.

Handschrift van Nikos Panayotopoulus uit Griekenland is een verzameling korte verhalen over familie en goede vrienden. De verhalen zijn persoonlijk, maar de dingen die hij beschrijft zijn vaak ook herkenbaar. De verhalen zijn kort, maar ze staan niet op zichzelf. Doordat de verhalen in dezelfde wereld spelen en gebaseerd zijn op herinneringen aan echte gebeurtenissen winnen ze aan samenhang. Het karakter van familieleden en vrienden krijgt meer invulling doordat ze in verschillende verhalen voorkomen. Door de verhalen krijg je ook een beeld hoe onderwijs, dienstplicht, zorg, etc. zijn georganiseerd in Griekenland. Conclusie: leuk boekje om te lezen.

Uit België heb ik De opgang van Stefan Hertmans gelezen. Om met de conclusie te beginnen, dit is een prachtig boek! Hertmans vertelt in dit boek over Willem Verhulst. Aanleiding voor Hertmans om dit boek over Willem Verhulst te schrijven is dat hij een huis had gekocht waar Willem Verhulst tijdens de tweede wereldoorlog heeft gewoond. Willem Verhulst was een collaborateur in de tweede wereld oorlog. Voor de tweede wereld oorlog was Willem Verhulst getrouwd met een Joods meisje dat al snel overlijdt. Hierna trouwt hij met Mientje, een gelovige, protestantse boerendochter uit Zevenaar. Met haar kreeg hij 3 kinderen. Mientje moest niets hebben van zijn politieke ideeën en zijn sympathie voor het nazisme, dit kan hij beter delen met zijn minnares en later derde echtgenoot. In de oorlog maakt Willem Verhulst lijsten van communisten en joden en is daarmee ook medeverantwoordelijk voor het oppakken van velen. Verhulst werd na de oorlog opgepakt, ter dood veroordeeld wat later werd omgezet tot levenslang en kwam in 1953 al vrij. Verhulst toonde nooit `berouw. Na zijn dood wilde hij begraven worden met zijn eerste Joodse vrouw. Dit geeft aan dat het boek vol zit met tegenstellingen en onderhuidse spanningen. Dwars hier doorheen speelt ook nog het Vlaams-Waalse conflict.

Gelezen:

• België: De opgang van Stefan Hertmans
• Denemarken: Dagen als gras van Jens Christian Grøndahl
• Duitsland: Het oude land  van Dorte Hansen
• Frankrijk: Zelfmoord van Édouard Levé
• Griekenland:  Handschrift van Nikos Panayotopoulus
• Italië: Het geluk van de wolf van Paolo Cognetti
• Oekraïne: Aleksandra van Lisa Weeda (buiten mededinging)
• Polen: Verdraaide tijd van Wlodzimierz Odojewski
• Roemenie: Wachten op het westen van Nausicaa Marbe (buiten mededinging)
• Tsjechië: Materiaal moeheid van Marek Sindelka

Leesplannen:

• Bulgarije: Come to me van Bogdan Rusev
• Cyprus: Alex Michaelides, De stille Patient
• Estland: Ilmar Taska, Pobeda 1946
• Letland: Sandra Kalniete, Op dansschoenen in de siberische sneeuw
• Litouwen: Kristina Sabaliauskaite. Peters keizerin
• Oekraine: Serhij Zadan, Vorosjylovhrad: terug naar de woeste velden van Oost-Oekraïne
• Roemenie: De wetenden van Mircea Cartarescu
• Kroatië: Belladona van Dasa Drndic

Nog te plannen: Finland, Hongarije, Ierland, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Slovenië, Slowakije, Spanje en Zweden.