Gisteren, maandag 14 augustus, was mijn eerste werkdag na drie weken vakantie. Dit was ook de aanleiding tot de vraag: hoe zal ik hier naar toe gaan? Normaal sta je hier totaal niet bij stil, maar sinds de Gemeneweg is afgesloten, is dit een vraag waar je even over moet nadenken als buiten het Dorp moet zijn. Over de isolatie van het Dorp in de zomer een volgende keer meer.
Nu was het gisteren mooi weer en staat het kantoor naast het Centraal Station in Utrecht, dus de keus was snel gemaakt: met de fiets naar Alphen en dan vandaar met de trein naar Utrecht.
Omdat het de eerste dag na de vakantie was, en ik op de fiets naar Alphen ging, mocht ik van mezelf in spijkerbroek met daaronder mijn nieuwe kekke blauwe schoenen die we op vakantie in Limburg (of eigenlijk de Maas Mechelen) hadden gekocht.
De heenreis naar Utrecht ging prima, alleen jammer dat er maar twee treinen per uur rijden vanuit Alphen (maar goed de trein reed in ieder geval).
Dan de terugreis. Deze ging op zich ook prima, de trein reed weer op tijd, de coupe was niet vol, geen lawaaierige medereizigers, geen smerige wagon. Nee, niets van dat al. Wanneer de trein over de spoorbrug bij de Gouwe rijdt, maak ik aanstalten om op te staan: mobieltje in broekzak, pak mijn tas en laat nog een mede passagier voorgaan. Dan sta ik op, zet een stap naar het gangpad. Het voelt alsof er iets aan mijn been hangt dat ik mee sleep. Ik doe nog een stap, richting deur, maar kan mijn been niet neerzetten, mijn voet voelt als rubber, klapt dubbel en poef daar lig ik.
Mijn voet was in slaap gevallen tijdens de reis. Even was ik bang dat ik niet op tijd uit zou kunnen stappen en met de trein naar Leiden zou gaan. Maar gelukkig kon ik nog op tijd de trein uit strompelen.
Met het struikelen in de trein heb ik mijn enkel verzwikt en het gevolg is dat ik sinds gisterenavond met een paar krukken rond loop. Dit voelt erg onhandig, want naast een been dat je wil ontzien, heb je ook nog 2 krukken in je handen, waarmee je omzichtig door het huis probeert te manouvreren.
Laten we het maar houden op een valse start na de vakantie. Hopelijk gaat het morgen alweer een stuk beter.