In het NRC van zaterdag 20 juli kwam ik in het artikel ‘Radicale ideeen voor het nieuwe kapitalisme’ de volgende quote tegen van Joseph Stiglitz:

“Toen we werden aangevallen in de tweede wereld oorlog, was er niemand die zich afvroeg: kunnen we het wel betalen om deze oorlog te vechten?” Het was destijds een existentiele zaak. We konden het ons niet veroorloven niet te vechten. Hetzelfde geldt voor de klimaatverandering.”

Een pagina verder staat een interview met “opperpolderaar” Hans Alders, met als kop ‘We zijn het kompas kwijt in de luchtvaart’. Dit naar aanleiding van de discussie over de groei van Schiphol, die weer is opgelaaid na het kabinetsbesluit om een groei vanm Schiphol mogelijk te maken.

In de discussies over de groei van Schiphol hoef je nooit lang te wachten op het argument dat Schiphol zo belangrijk is voor de economie van Nederland en dat Schiphol daarom verder moet kunnen groeien. Alsof de economie de enige schaal is waarop gemeten wordt, en leefbaarheid en klimaat hier onder geschikt aan zijn. De aangehaalde quote van Stiglitz maakt duidelijk dat dit niet altijd het geval kan zijn, dat dit kortzichtig zou zijn.

De luchtvaart veroorzaakt een hoop overlast in de vorm van lawaai en CO2. Vorige week stonden we op de camping in Alkmaar en vlogen de vliegtuigen over ons heen. Nu zijn we weer thuis in. Hazerswoude, en vliegen ze nog over ons heen.

In het interview met Alders wordt de mogelijkheid besproken om het vliegen binnen Europa te beperken en al de vluchten tot 500km of 750km te schrappen en in plaats van met het vliegtuig met de trein te gaan doen. Het bezwaar tegen deze mogelijkheid is dat het spoor hier niet op is ingericht. Maar met de quote Joseph Stiglitz in gedachten is een investering hierin goed te rechtvaardigen. Leefbaarheid en klimaat winnen. Volgende generaties zullen de vruchten plukken van deze investering.